Pracownik jest zatrudniony na podstawie umowy na czas nieokreślony krócej niż 10 lat. Ma prawo do 20 dni urlopu w ciągu roku. Z początkiem marca upływa jednak pracownikowi 10 lat stażu pracy. Tym samym nabywa on prawo do urlopu uzupełniającego w wymiarze 6 dni. Pracodawca uznał jednak, że skoro pracownikowi 10 lat stażu pracy upływa w marcu, to oznacza, że urlop uzupełniający należy obliczyć proporcjonalnie do okresu pozostałego do końca roku. Czyli należy się jedynie 5 z 6 dni urlopu uzupełniającego. Na czym polega błąd pracodawcy? Co grozi mu w trakcie kontroli PIP?